23 Ağustos 2012 Perşembe

Moro refleksi

Yaşadığım panik dolu yeni anne sendromuna bağlı bir olayı da kayıtlara almak istedim.Keşke daha önce birisi     bana bak kızım sarılığı şöyle anlarsın,çocuğunda şunları şunları görürsen panik olma bunlar normal deseydi..Açıkçası ben doktor olsam hastalarıma önden bir bilgilendirme geçerim.Bilmiyorum matematikçi veya öğretmen olmaktan kaynaklanan bir ruh hali olabilir bu bendeki.Hep bir sonraki adımı düşünme hali..

        Nil uykuya dalmadan önce güler,ağlar,korkar mimikler yapıyordu.Uykusundan sıçrayarak uyanıyor,bacaklarını çekip geriyordu.Önce normaldir diye düşündüm.Arkadaşlarıma sordum.Bacaklarını gazı olduğu için çeker dediler.Uykudaki sıçramasını da sorduk, mimiklerini videoya aldık izlettik doktorumuza.Anormal bir şey görmedi.İçim rahatladı. Ama internet'e girince insanın aklına gelmeyen alakalı alakasız bir sürü yazı ve video ile karşılaştık.İçimize düşmeyen kurt kalmadı.Birde üstüne salıncakta sallandığı bir gün ellerini açarak irkildiğini görünce eşimin izlettiği kasılma videosu geldi aklıma.Hemen aldım salıncaktan kucağıma bir daha yapmadı.Ama çok panikledim. Soluğu apar topar doktorda aldık.Anlattık herşeyi.Size bir şey gösteriyim dedi Aşkın hanım(doktorumuz).Nil'in ellerinden tuttu,kaldırıyor gibi yapıp bıraktı.Ve Nil aynı şekilde ellerini açarak sıçradı.Bu moro refleksi dedi.Önemli 5 refleksten biriymiş.Emme gibi mesela.Düşme hissine karşı verilen tepki.Kasılmalar art arda olurmuş.Kucakta da devam edermiş.Ama ben panik anne onu kasılma sandım.Çoook ama çok korkmuştum.Eşimi ve babamı ararken telefonda ağlamaktan konuşamıyordum.Hatırlamak bile istemiyorum.Allah herkesin çocuğunu korusun.
        Genelde 3. ayda kaybolurmuş moro refleksi.Azaldı diyebilirim,salıncakta olmuyor artık.Uykusunda arada bir oluyor ama eskisi gibi değil.Bazen kucağa alırken açıyor yana ellerini alışamadı daha..Acaba korkak tedirgin bir çocuk mu  olacak diye geçiriyorum içimden..Büyüyünce geçer ümidiyle..
        Ne gariptir ki,dünyanın en rahat insanı olduğunu düşünen ben,hatta çocuğumu da öyle yetiştirmeyi hayal eden ben..ne hale geldim anne olunca..:)


3 yorum:

AdanınAnnesi dedi ki...

:( Gecmiş olsun Gül.
Şükür dedim yazının sonunda. Şükür ki kötü birşey yokmuş
Ben anne olunca duble panikli bir insan oldum çıktım. Hatta bazen paronayalarım olmaya başladı:(

Tüm bebekler sağlıkla büyüsünler

Gul dedi ki...

evet çok şükür iyiyiz.allah bütün hasta bebeklerin ve annelerinin yardımcısı olsun.teşekkür ederim

Gul dedi ki...

merhaba Beril..teşekkür ederim..bloguna baktım,gerçekten okunası bir blog..takipçinim:)